„DIA-LOG – narzędzie do wstępnego badania mowy dzieci w wieku zerówkowym i wczesnoszkolnym”

W pracy w szkole często stawałam przed dylematem, jakim narzędziem badać swoich podopiecznych podczas pierwszego spotkania. Jestem zdania, że terapia logopedyczna nie ogranicza się jedynie do korekcji wad artykulacyjnych, więc potrzebowałam narzędzia pozwalającego poznać nie tylko jakość wymowy, ale też znajomość systemu językowego oraz możliwości komunikacyjne dziecka. Szczególnie ważne było dla mnie również, by sam proces diagnozy przebiegał w stosunkowo naturalnej i atrakcyjnej dla dziecka sytuacji komunikacyjnej. Spotkanie diagnostyczne to często jednocześnie pierwsze spotkanie z podopiecznymi. Naturalna sytuacja komunikacyjna sprawia, że dzieci nie czują się oceniane, a jednocześnie logopeda ma szansę poznać ich faktyczne możliwości językowe.

Wynikiem potrzeby posiadania narzędzia spełniającego wszystkie te kryteria jest „DIA-LOG – narzędzie do wstępnego badania mowy dzieci w wieku zerówkowym i wczesnoszkolnym”. Narzędzie to pozwala podczas kilkunastominutowej diagnozy wstępnie ocenić możliwości językowe i komunikacyjne dziecka w następujących obszarach: zasób słownictwa, jakość artykulacji, umiejętność wchodzenia w rolę i dialogowania w sytuacjach społecznych, umiejętność odmieniania rzeczownika – tworzenie dopełniacza, narzędnika i miejscownika oraz tworzenie wyrażeń przyimkowych, rozumienie pytań, stosowanie wyrażeń przyimkowych oraz zdolność wczuwania się w drugą istotę – tzw. teorię umysłu.

Narzędzie „DIA-LOG” w formie ebooka do samodzielnego druku ukazało się już w sprzedaży. Jest dostępne w księgarni internetowej Ridero. Wszystkie zainteresowane osoby zapraszam pod adres: https://ridero.eu/pl/books/dia-log_narzedzie_do_wstepnego_badania_mowy_dzieci_w_wieku_zerowkowym_i_wczesnoszkolnym/

„Jabłka na jabłoni” – zabawa do utrwalania głoski „ż” („rz”)

„Jabłka na jabłoni” to prosta zabawa pozwalająca utrwalać głoskę „ż” („rz”).

ZASADY GRY:

1) Najmłodszy gracz klika na dowolne jabłko i wykonuje polecenie, które się pojawi po kliknięciu na owoc.

2) Po wykonaniu zadania, należy kliknąć na jabłko i przesunąć je pod jabłoń.

3) Analogicznie postępują pozostali gracze.

Na wykonanie wszystkich zadań jest tylko 10 minut.

Dajcie znać, czy się udało!

Szalikowa gra do utrwalania głoski „sz”

„Szalikowa” to logopedyczna interaktywna gra do utrwalania głoski „sz”.

Zasady gry:
1) Wszyscy gracze stają na polu „START”.
2) Najmłodszy gracz klika na kostkę i przesuwa się w przód o tyle pól, ile oczek wypadło na kostce.
3) Gracz klika na pole, na którym stanął i sprawdza, z jakiej kategorii słowo ma wymienić, a następnie w ciągu 2 minut (dziecko) lub 1 minuty (dorosły) podaje słowo zawierające głoskę „sz” (i poprawnie je artykułuje!). Jeśli się uda, gracz utrzymuje pozycję. Jeśli gracz nie poda słowa z danej kategorii, które zawiera głoskę „sz”, to cofa się o dwa pola.
4) Pozostali gracze postępują analogicznie.
5) Wygrywa gracz, który pierwszy trafi na pole „META” lub je przeskoczy.

„Straszny zamek” – gra planszowa, której nie trzeba drukować

„Straszny zamek” to moja kolejna propozycja na utrwalanie głoski „sz”.

Proponowane zasady gry:
1) Gracze ustawiają się na polu „START”.
2) Kostką rzuca najmłodszy gracz, a następnie przesuwa się do przodu o tyle pól, ile oczek wypadło na kostce.
3) Gracz ma 30 sekund na podanie słowa zawierającego głoskę „sz”. Jeśli wykona zadanie, utrzymuje swoją pozycję. Jeśli nie, cofa się o 2 pola.
4) Kolejni gracze postępują analogicznie.
5) Wygrywa gracz, który pierwszy stanie na polu „META” lub je przeskoczy.

Gracz, który wygrał musi wymyślić straszną historię, która zawiera przynajmniej 5 słów, które pojawiły się w czasie gry!

Na planszy nie ma jednak żadnego materiału wyrazowego czy zadaniowego, więc plansza jest de facto uniwersalna. Podane przeze mnie zasady można więc łatwo zmodyfikować albo całkowicie zmienić.

Standardowa plansza do pobrania:
https://drive.google.com/open?id=1iraoD6x-6dCtZPtHkC2gsE6T4iyKQ_3k

Co zrobić, żeby nie musieć planszy drukować? Można, oczywiście, wyświetlić ją na tablecie. Wówczas wystarczy tylko postawić pionki na ekranie. Takie rozwiązanie nie zawsze jest jednak możliwe, więc jako opcję proponuję również planszę w pliku .xcf otworzoną np. w GIMPie. Widoczne na planszy duch, różdżka, eliksir i szklana kula są pionkami. Aby móc je przesuwać, trzeba ustawić w opcję „przesunięcie” (gra była testowanie na GIMPie w wersji 2.10.6 i 2.10.18).

Do pobrania plansza w formacie .xcf:
https://drive.google.com/open?id=1Zk8uURz7lxdP3lF9OR5Dg85GfIkswd55

A tu w wersji interaktywnej online (duch, różdżka, eliksir i szklana kula są pionkami, kostkę trzeba dostarczyć samodzielnie, np. wykorzystać rzeczywistą kostkę z innej gry lub ściągnąć aplikację z kostką na telefon):

Wygaszanie tonicznego odruchu błędnikowego (TOB) w warunkach domowych

Odruchy prymitywne to względnie stałe reakcje ruchowe powstałe na skutek standardowego zachowania ruchowego zdrowego noworodka i niemowlęcia. Odruchy te wykształcają się na etapie życia płodowego, widoczne są po narodzinach dziecka, a następnie, w trakcie pierwszego roku życia, ulegają wyhamowaniu [Garcia-Alix oraz Quero; 2012, s. 840].

Jednym z odruchów prymitywnych jest toniczny odruch błędnikowy (TOB).

Wyzwolicielem tonicznego odruchu błędnikowego jest grawitacja. Kiedy głowa dziecka zmieni swoje położenie względem grawitacji, zmiana ta jest rejestrowana przez narząd przedsionkowy. Następnie impulsy przesyłane są przez nerw przedsionkowo-ślimakowy do jąder przedsionkowych i jąder siatkowatych obecnych w rdzeniu przedłużonym. Te z kolei pobudzają drogi przedsionkowo-rdzeniowe i siatkowo-rdzeniowe, które kończą się na neuronach ruchowych α [Khurana oraz Khurana; 2008, s. 790].

Toniczny odruch błędnikowy ma dwie formy – przednią (zgięciową, pronacyjną) oraz tylną (wyprostną, supinacyjną). Kiedy twarz zostanie zwrócona w stronę grawitacji przewagę będą mieć zginacze rąk i nóg, a kiedy tył głowy będzie zwrócony w stronę grawitacji, silniej oddziaływać będą prostowniki kończyn [Mikołajewska; 2017, s. 86]. W efekcie po skierowaniu twarzy w stronę ziemi, dziecko ugnie ręce i nogi. Z kolei po skierowaniu potylicznej strony głowy w kierunku ziemi, kończyny dziecka wyprostują się.

TOB przedni (zgięciowy, pronacyjny)

TOB tylny (wyprostny, supinacyjny)

Różni badacze i praktycy wskazują inne terminy aktywności tonicznego odruchu błędnikowego. Podawane w literaturze terminy fizjologicznego wygasania TOB-u to m.in. 1. miesiąc życia (TOB tylny), 2. miesiąc życia (TOB przedni) [Mikołajewska; 2017, s. 86], 4. miesiąc życia [Matyja oraz Domagalska; 1998, s. 60] lub 4.-5. miesiąc życia [Masgutova; 2015, s. 174]. Niektórzy podają nawet, że TOB zgięciowy wygasza się do końca 4. miesiąca życia, ale TOB wyprostny może być aktywny nawet do czasu ukończenia przez dziecko 3. roku życia [Gieysztor, Sadowska oraz Choińska; 2017, s. 6], [Taylor, Houghton oraz Chapman; 2004, s. 25]. Można również znaleźć informacje, że TOB wygasa między 11. a 24. miesiącem życia [Garcia-Alix oraz Quero; 2012, s. 843]. W przypadku dzieci urodzonych przedwcześnie istotny dla momentu wygaszenia odruchu jest nie wiek urodzeniowy, ale wiek skorygowany.

Wielu badaczy podkreśla, że stopień aktywności tonicznego odruchu błędnikowego nie jest takim sam przez cały okres jego trwania. Odruch ten – u zdrowego, prawidłowo rozwijającego się dziecka – zaczyna z czasem być coraz mniej widoczny, aż do całkowitej niemożności wywołania go. Zmniejszanie się aktywności odruchu (nazywane też przez różnych specjalistów wygaszaniem czy integrowaniem odruchu) wiązane jest z zachodzącą w mózgu dziecka mielinizacją włókien nerwowych [Taylor, Houghton oraz Chapman; 2004, s. 25] oraz polepszaniem się jakości połączeń między różnymi strukturami mózgu [Garcia-Alix oraz Quero; 2012, s. 842].

Mimo że często mówi się o znikaniu odruchów, one prawdopodobnie nigdy nie przestają istnieć, ale są jedynie tłumione przez struktury korowe [Menkes, Sarnat oraz Maria; 2006, s. 10]. W miarę dojrzewania centralnego układu nerwowego dziecka siła tonicznego odruchu błędnikowego staje się coraz mniejsza aż w końcu reakcja odruchowa przestaje być możliwa do wywołania, a pozycja ciała dziecka coraz bardziej zależna jest od jego woli.

Toniczny odruch błędnikowy nie zawsze wygasa zgodnie z normą rozwojową. U osób z niektórymi uszkodzeniami neurologicznymi (np. z mózgowym porażeniem dziecięcym) pełnoobjawowy TOB może się utrzymywać nawet przez całe życie. Możliwe jest również zaobserwowanie tonicznego odruchu błędnikowego u dzieci mających ponad 3 lata, u których nie zostały zdiagnozowane żadne zaburzenia neurologiczne. Siła odruchu u takich dzieci jest zazwyczaj niższa niż u dzieci mających stwierdzone nieprawidłowości w obrębie górnego neuronu ruchowego. Możliwe jest również częściowe lub nawet całkowite zablokowanie reakcji odruchowej w przypadku świadomego zaangażowania w to działanie. Ze względu na zmniejszoną siłę oddziaływania tonicznego odruchu błędnikowego u dzieci bez widocznych zaburzeń neurologicznych często przetrwały odruch określa się terminami „nie w pełni wygaszony”, „dyskretnie niewygaszony” czy „częściowo obecny”.

Przyczyny nie w pełni wygaszonych odruchów prymitywnych nie są jeszcze znane. Część badaczy skłania się ku teorii, że obserwowane opóźnienie w zanikaniu odruchów wynika z opóźnionej mielinizacji włókien nerwowych w ośrodkowym układzie nerwowym. Wyniki badań prowadzonych w tym zakresie nie są jednak jednoznaczne. Przeprowadzone w 2006 roku badania nie wykazały żadnych różnic w stopniu mielinizacji włókien nerwowych u dzieci zdrowych i dzieci z idiopatycznym opóźnieniem rozwoju [Maricich, Azizi, Jones, Morriss, Hunter, Smith oraz Miller; 2006], z kolei badania przeprowadzone dwa lata wcześniej przez inną grupę specjalistów wykazały istotnie mniejszą ilość istoty białej w mózgach dzieci mających opóźnienia rozwojowe [Pujol, López-Sala, Sebastián-Gallés, Deus, Cardoner, Soriano-Mas, Moreno oraz Sans; 2004].

Mimo że nie ma pewności, iż to opóźnienie w mielinizacji włókien nerwowych stanowi przyczynę niepełnego zanikania odruchów prymitywnych, warto zwrócić uwagę na czynniki negatywnie wpływające na tworzenie się otoczki mielinowej. Zaliczyć do nich można m.in. niedobór żelaza w okresie prenatalnym. Wykazano np., że obniżony poziom ferrytyny u noworodków ma niekorzystny wpływ na mielinizację drogi słuchowej [Choudhury, Amin, Agarwal, Srivastava, Soni oraz Saluja; 2015]. Stosunkowo znanym czynnikiem negatywnie oddziałujących na proces tworzenia się otoczki mielinowej w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym jest też niedobór witaminy B12. W ośrodkowym układzie nerwowym niedostateczny poziom cyjanokobalaminy powoduje początkowo parestezje w stopach, a w dalszej kolejności objawy mielopatii oraz nieprawidłowości w odbieraniu czucia wibracji i ułożenia ciała w wyniku uszkodzenia sznurów tylnych rdzenia kręgowego [Yogarajah tłum. Turaj; 2016, s. 271-272]. Opisany został też negatywny wpływ niedoboru witaminy B12 na rozwój intelektualny dziecka [Lövblad, Ramelli, Remonda, Nirkko, Ozdoba oraz Schroth; 1997]. Co warte zaznaczenia, niedobór cyjanokobalaminy jest częściowo odwracalny.

Do objawów nie w pełni wygaszonego tonicznego odruchu błędnikowego zaliczyć można m.in. obniżone centralne napięcie mięśniowe (niewynikające z chorób dolnego odcinka nerwowego) oraz utrzymywanie nieprawidłowej postawy (zwykle obserwowana jest tendencja do garbienia się, znacznie rzadziej postawa nadmiernie wyprostowana oraz skorelowany z nią chód na palcach). W konsekwencji nadmiernie długo aktywny TOB prowadzić może do zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa czy koślawości kolan. U dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym często obserwowane nieprawidłowości to, poza wspomnianymi wcześniej, większa męczliwość, zaburzenia koordynacji ręka-oko, lęk wysokości, trudności w schodzeniu po schodach oraz nieprawidłowy (zazwyczaj nadmiernie mocny) chwyt narzędzia pisarskiego połączony często ze zbyt mocnym naciskiem tego narzędzia pisarskiego na kartkę.

W przypadku przetrwałego tonicznego odruchu błędnikowego konieczna jest terapia skierowana na jego wygaszenie. Zazwyczaj jest to terapia integracji sensorycznej lub zajęcia z fizjoterapeutą.

Teraz jednak wiele dzieci nie ma możliwości uczestniczenia osobiście w terapii wygaszającej przetrwałe odruchy. Z myślą o dzieciach, które są w takiej sytuacji przygotowałam planszową grę, w której trzeba wykonywać zadania wygaszające TOB przedni i tylny. Założenie było takie, że zadania muszą być możliwe do wykonania w warunkach domowych, a więc nie mogą wymagać żadnego specjalistycznego sprzętu. Te, które wymyśliłam wymagają: łóżka, poduszki, 3 par zwiniętych w kulkę skarpetek (każda para osobno) oraz garnka lub innego pojemnika.

Jakie są zasady gry? Gracze ustawiają się na polu START, a następnie pierwszy gracz rzuca kostką i przesuwa się w przód o tyle pól, ile oczek było na kostce. Następnie gracz wyciąga jedną kartę z zadaniem i próbuje je wykonać. Jeśli je wykona, przesuwa się jeszcze o jedno pole do przodu. Jeżeli nie wykona, cofa się o dwa pola. Dzięki temu gra nie jest w pełni losowa, a dziecko ma większą motywację do solidnego wykonania zadania. Oczywiście, jest to tylko propozycja zasad gry – te można łatwo modyfikować w zależności od potrzeb.

Zadania starałam się opracować tak, by były możliwe do wykonania bezpiecznie przez dzieci w warunkach domowych. Trzeba jednak zawsze indywidualnie ocenić możliwości ruchowe danego dziecka oraz dostosować intensywność ćwiczeń do stanu fizycznego małego pacjenta (w tym do stanu zdrowia). Być może niektóre ćwiczenia nie powinny być w ogóle przez dane dziecko wykonywane.

Plansza, instrukcja i karty z zadaniami do pobrania:
https://drive.google.com/open?id=10-yZaBnmzooCwuXWwbQvDKpXsRlLVIw_

Bibliografia:
— Choudhury Vivek, Amin Sanjiv B., Agarwal Asha, Srivastava LM, Soni Arun oraz Saluja Satish, 2015, Latent iron deficiency at birth influences auditory neural maturation inlate preterm and term infants [w:] The American Journal of Clinical Nutrition, nr 102, s. 1030–1034
— Garcia-Alix Alfredo oraz Quero José, 2012, Reflejos primitivos o del desarrollo, Ediciones Díaz de Santos, Madrid
— Gieysztor Ewa Z., Sadowska Ludwika oraz Choińska Anna M., 2017, Stopień integracji odruchów prymitywnych jako narzędzie diagnostyczne do oceny dojrzałości neurologicznej zdrowych dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym [w:] Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne, vol. 7, nr 1(styczeń–marzec), s. 5-11
— Khurana Indu oraz Khurana Arushi, 2008, Medical Physiology for Undergraduate Students, RELX India Pvt. Ltd., New Delhi
— Lövblad Karl-Olof, Ramelli Gianpaolo, Remonda Luca, Nirkko Arto C., Ozdoba Christoph oraz Schroth Gerhard, 1997, Retardation of myelination due to dietary vitamin B12 deficiency: cranial MRI findings [w:] Pediatric Radiology, nr 27, Springer-Verlag, s. 155-158
— Masgutova Svetlana, 2015, Reflex Integration Disorder as a New Treatment Paradigm for Children with Autism, b.m., Svetlana Masgutova Educational Institute® for Neuro-Sensory-Motor and Reflex Integration
— Maricich Stephen, Azizi Parvin, Jones J.Y., Morriss Michael C., Hunter Jill V., Smith E.O. oraz Miller Geoffrey, 2007, Myelination as Assessed by Conventional MR Imaging is Normal in Young Children with Idiopathic Developmental Delay [w:] American Journal of Neuroradiology, vol. 28, nr. 8, s. 1602-1605
— Matyja Małgorzata oraz Domagalska Małgorzata, 1998, Podstawy usprawniania neurorozwojowego według Berty i Karela Bobathów, Śląska Akademia Medyczna, Katowice
— Menkes John H., Sarnat Harvey B. oraz Maria Bernard L., 2006, Child Neurology, Lippincott Williams & Wilkins, Philadelphia
— Mikołajewska Emilia, 2017, Odruchy pierwotne. Terapia w ujęciu medycznym, FEM, Bydgoszcz
— Pujol Jesús, López-Sala Anna, Sebastián-Gallés Núria, Deus Joan, Cardoner Narcís, Soriano-Mas Carles, Moreno Angel oraz Sans Anna, 2004, Delayed myelination in children with developmental delay detected by volumetric MRI [w:] NeuroImage, nr 22, s. 897–903
— Taylor Myra, Houghton Stephen oraz Chapman Elaine, 2004, Primitive reflexes and attention-deficit/hyperactivity disorder: developmental origins of classroom dysfunction [w:] International Journal of Special Education, vol. 19, nr 1, Vancouver
— Yogarajah Mahinda, 2016, Crash Course Neurologia, Edra Urban & Partner, Wrocław, red. Horton-Szar Dan, tłum. Turaj Wojciech

Morska kraina – logopedyczna gra planszowa do utrwalania głoski „r”

„Morska kraina” to – tak jak wcześniej pokazywana gra „Żabia rzeka” – prosta gra planszowa, w którą nie tylko można, ale nawet warto grać w różnych miejscach.

Zasady gry:
1) Wszyscy gracze ustawiają swoje pionki na polu „START”.
2) Najmłodszy gracz rzuca kostką i przesuwa się w przód o tyle pól, ile oczek było na kostce. Potem ma 60 sekund na przyniesienie przedmiotu, w którego nazwie jest głoska „r”. Jeśli mu się uda, zostaje na dotychczasowej pozycji. Jeśli nie, musi się cofnąć o 2 pola.
3) Kolejni gracze postępują analogicznie.
4) Wygrywa gracz, który pierwszy wskoczy na metę lub ją przeskoczy.

Plansza gry do pobrania:
https://drive.google.com/open?id=1XqB1d-oakUCF1Ml7bf_NM1vuqSoPb-dg

„Warsztat logopedy: pomoce i pomocnicy” – szkolenie

Uczestniczyłam wczoraj w webinarium pt. „Warsztat logopedy: pomoce i pomocnicy”, który prowadziła Aleksandra Rosińska.

Szkolenie dotyczyło przede wszystkim sposobów przygotowywania i organizacji materiału dydaktycznego oraz prostych metod tworzenia pomocy logopedycznych, które można wykorzystać podczas terapii przez internet.

Webinarium oceniam bardzo dobrze. Program spotkania zawierał wszystko to, co powinien. Prowadząca w sposób ciekawy pokazała proste i darmowe narzędzia pomagające opracować materiał językowy na zajęcia oraz stworzyć materiał wizualny możliwy do wykorzystania zarówno na żywo, jak i online. Aleksandra Rosińska mówiła również o prawach autorskich i źródłach grafik, które można bezpłatnie wykorzystywać w robionych przez siebie pomocach. Jest to szalenie ważny temat, o którym – mam wrażenie – nadal mówi się za mało, więc bardzo dobrze, że pojawił się podczas szkolenia.

Szkolenie zdecydowanie polecam. Bardzo też przypadł mi do gustu sposób, w jaki Aleksandra Rosińska prowadziła webinar, więc na pewno wybiorę się też na inne prowadzone przez nią szkolenia.

Utrwalanie głoski „cz” – 3 dodatkowe interaktywne karty pracy

Zapraszam na trzy interaktywne karty pracy do utrwalania głoski „cz”.

Zaznacz ilustracje obiektów mających w swojej nazwie głoskę „cz”:

Utrwalanie głoski „cz”, an interactive worksheet by miaumiau
liveworksheets.com

Zaznacz słowa, które się rymują:

Co się rymuje ze słowem „kaczka”?, an interactive worksheet by miaumiau
liveworksheets.com

Rozwiąż rebusy:

Rebusy z głoską „cz”, an interactive worksheet by miaumiau
liveworksheets.com

„Czary Czarki” – interaktywna karta pracy do utrwalania głoski „cz”

Była już Czarująca gra do utrwalania głoski „cz”, były szklane kule wiedźmy, to teraz czas na interaktywną kartę pracy.

Tym razem zadanie stosunkowo proste, ponieważ trzeba tylko przeczytać wiersz (może to zrobić rodzic), a następnie przesunąć odpowiedni obrazek na wyznaczone pole. Nazwy ilustracji rymują się z ostatnim słowem poprzedniego wersu, więc jest też okazja poćwiczyć wysłuchiwanie rymów.

Czary Czarki, an interactive worksheet by miaumiau
liveworksheets.com

A tu do pobrania wierszyk w standardowej formie:
https://drive.google.com/open?id=10eHDRsH8R_FarjN9NIeQ7htqkmSiKoyC

Co widać w szklanej kuli?

Była już Czarująca gra do utrwalania głoski „cz”, to teraz czas na szklane kule.

Co w nich widać? Sprawdź!

Po sprawdzeniu należy wykonać odpowiednie ilustracje na karcie pracy.

Karta pracy do pobrania:
https://drive.google.com/open?id=1jCnDNHb15MQ22Q6f4p0Uip1vKZwzGrOh

Czary – logopedyczna gra do utrwalania głoski „cz”

Dzisiaj zapraszam na grę planszową do utrwalania głoski „cz”.

Zasady gry:
1) Grę zaczyna najmłodszy gracz. Rzuca kostką i przesuwa się w przód o tyle pól, ile oczek było na jego kostce.
2) Gracz w ciągu 60 sekund (można zmodyfikować, np. 120 dla dziecka, 60 dla rodzica) wymyśla słowo zawierające głoskę „cz”, a następnie je pisze lub ilustruje na swoim polu gry. Jeśli gracz nie wymyśli słowa, cofa się o 2 pola. Słowa nie mogą się powtarzać.
3) Jeśli gracz trafił na pole, na którym jest już napis lub ilustracja, ma 30 sekund na prawidłowe wypowiedzenie słowa.

Plansza gry do pobrania:
https://drive.google.com/open?id=184Fwl4qp9S7qaYTt1Kc3cRYsPPzugld7

Historyjka zdjęciowa o mleczu

Lubię historyjki obrazkowe, bo dzięki nim jednocześnie można rozwijać wiele umiejętności dziecka. Rozumienie relacji przyczynowo-skutkowych? Jasne. Usprawnianie zdolności opowiadania? Oczywiście.

Jakiś czas temu publikowałam szaloną historyjkę obrazkową z zającem, a dzisiaj czas na historyjkę zdjęciową z mleczem.

Ze względu na swoją tematykę powinna być dość bliska wielu dzieciom mieszkającym w Polsce. Z kolei dzieci zastosowaniu fotografii może być pomocna w terapii dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Polecam nie tylko pobrać historyjkę do układania w domu, ale również stworzyć własną podczas wiosennego spaceru.

Historyjka zdjęciowa do pobrania:
https://drive.google.com/open?id=1ZDHSAeH1JLCb0bdqIpNZ0tLSGdkSKczn

Szmaragdowe zagadki z głoską „sz”

Były już zagadki złote i srebrne, były też zagadki rubinowe i szafirowe, to teraz czas na szmaragdowe.

Odpowiedzi na wszystkie zagadki mają w sobie głoskę „sz”.

Szmaragdowe zagadki z głoską „sz”, an interactive worksheet by miaumiau
liveworksheets.com

Zagadki są też do pobrania w tradycyjnej formie (dwa arkusze na jednej stronie, mieszczą się w zeszycie formatu A5):

https://drive.google.com/open?id=11zJ8qiALLWNJucMeqXsVRgNJSwI6_puy

Hydrożel

Produkty hydrożelowe zalane wodą bardzo intensywnie ją chłoną. W efekcie znacząco powiększają swoją powierzchnię. Stosowane są one przede wszystkim w ogrodnictwie – mają za zadanie zmagazynować w sobie wodę w czasie, gdy jest jej pod dostatkiem, a następnie uwalniać ją do gleby, gdy nastaje suchszy czas.

Hydrożel znalazł też swoje zastosowanie w pedagogice, głównie w terapii integracji sensorycznej.

Swego czasu przyniosłam do pracy hydrożel i wielu moich podopiecznych (w tym nadwrażliwych dotykowo!) było nim zachwyconych.

Z moich obserwacji wynika, że nawet ci, którzy nie lubią dotykania piasku, mąki, plasteliny… Lubią wodę. Z tego względu jednym z początkowych elementów terapii nadwrażliwości dotykowej są u mnie wszelkiego rodzaju zabawy z wykorzystaniem wody i hydrożelu.

Hydrożel jest też na tyle tani i atrakcyjny dla dzieci, że spokojnie można polecić jego stosowanie w warunkach domowych. Obecna sytuacja zresztą szczególnie wymaga polecania rodzicom tego typu rozwiązań.

Uwaga! Hydrożel nie jest produktem spożywczym, dlatego stosowany może być może w terapii tylko tych osób, które są tego świadome!

Żabia rzeka – logopedyczna gra planszowa do utrwalania głoski „ż” („rz”)

„Żabia rzeka” to prosta gra planszowa, w którą nie tylko można, ale nawet warto grać w różnych miejscach.

Zasady gry są proste:
1) Wszyscy gracze ustawiają swoje pionki na polu „START”.
2) Najmłodszy gracz rzuca kostką i przesuwa się w przód o tyle pól, ile oczek było na kostce. Potem ma 60 sekund na przyniesienie przedmiotu, w którego nazwie jest głoska „ż” („rz”). Jeśli mu się uda, zostaje na dotychczasowej pozycji. Jeśli nie, musi się cofnąć o 2 pola.
3) Kolejni gracze postępują analogicznie.
4) Wygrywa gracz, który pierwszy wskoczy na metę lub ją przeskoczy.

Trzeba pamiętać, że wyrazy mające w piśmie „ż” lub „rz” na końcu, np. „ryż” lub „kątomierz”, w wymowie mają tak naprawdę „sz”.

Plansza gry do pobrania:
https://drive.google.com/open?id=1xHzFBjPr2NplZGJswib387eokFxRjF5R

Utrwalanie głoski „sz” – 3 interaktywne karty pracy

Dzisiaj zapraszam na trzy interaktywne karty pracy do utrwalania głoski „sz”.

Pierwsza karta pracy:

Utrwalanie głoski „sz”, an interactive worksheet by miaumiau
liveworksheets.com

Druga karta pracy:

Kto jest w jajku?, an interactive worksheet by miaumiau
liveworksheets.com

Trzecia karta pracy:

Rebusy z głoską „sz”, an interactive worksheet by miaumiau
liveworksheets.com